Tak było dotychczas. "Jako pokutę przeczytaj sobie dowolny fragment z Pisma Świętego". Całe szczęście- myślałam. Można przeczytać krótki i po sprawie. Tak zazwyczaj było. Krótki fragment przeczytany bez zastanowienia i pokuta "z głowy".

Całe szczęście, że tak już nie jest. I mam nadzieję, nigdy nie będzie. 

Babcia mądrze mówiła "Przymuszony pacierz Panu Bogu niemiły".

Teraz kiedy mam przymusową chwilę na leżenie i świat oglądam z perspektywy łóżka, odkrywam na nowo sens Najpiękniejszej Książki Na Świecie. 

Po co w ogóle do niej zaglądam?

• po pomoc- kiedy nie mogę sobie ze sobą poradzić
• po radę- jak zachować się w danej sytuacji
• po nadzieję- kiedy wydaje mi się, że życie traci sens
• po mądrość- by stać się bardziej rozważną
• po poradę małżeńską- jak zachować się w stosunku do męża
• po wiedzę przyrodniczą- czytam opisy natury i zachwycam się
• po wiarę- Chrystus jest niezmienny, uzdrawiał wczoraj i dziś też uzdrawia
• po wiedzę niczym z poradnika- jak wychowywać dziecko, jak kochać siebie i innych
• itd.

"Niesłusznie nie sprzeczaj się z nikim,
o ile ci zła nie wyrządził"  (Prz 3,30)

Od hejterów strzeż nas Panie

"Ja zaś pokładam ufność w Tobie, Panie,
mówię: «Ty jesteś moim Bogiem».
W Twoim ręku są moje losy: wyrwij mnie
z ręki mych wrogów i prześladowców!"  (Ps 31,15-16)