6 faktów o moim katolicyzmie

by - 23:38

Cześć :) Chcę podzielić się z Tobą faktami z mojego kato- życia. 

Zastanawiałam się ostatnio co tak naprawdę ukształtowało mnie jako człowieka. Dlaczego wybory, których dokonuję są, takie jakie są, a nie inne. I doszłam do wniosku, że miłość do Boga, o którym zdarza mi się zapominać, trzyma mnie w ryzach :)



FAKT 1

Jako mała dziewczynka byłam zakochana w Biblii dla dzieci. Mogłam godzinami siedzieć i oglądać obrazki. Liczyłam ludzi na wieży Babel, zwierzęta w Arce Noego. A kiedy umiałam już czytać, to zawsze przed snem (a miałam różne schizy i bałam się sama chodzić spać) brałam ze sobą do łóżka Biblię i czytając ją zasypiałam.


FAKT 2

Bardzo poważnie podchodziłam do tematu I Komunii Świętej. Na marginesie mówiąc, chciałabym dzisiaj jako osoba dorosła, mieć tak silną wolę i wytrwałość w postanowieniach. Ale wracając do tematu... Super ważne było dla mnie przyrzeczenie o abstynencji od używek. Długo nad nim myślałam i doszłam do wniosku,że spokojnie wytrzymam (chociaż wtedy 18 urodziny wydawały mi się tak odległe.......
I wiecie co? Jeżeli dziecko wierzy w to, co przyrzeka i szczerze chce dotrzymać obietnicy- to jest to możliwe. Wywiązałam się z danego słowa. Faktycznie, kiedy Bogu odda się tą sferę życia, to nawet po skończeniu 18 roku życia, nie ma się specjalnej ochoty na używanie sobie z używkami :P To doświadczenie ukształtowało we mnie, myślę, że zdrowy, stosunek do alkoholu i innych "polepszaczy" życia. Umiem się doskonale bawić bez zaprawy, asertywnie mówię "nie dziękuję, dzisiaj nie mam ochoty" i nie czuję się z tym źle. Jestem od tego wolna. Chociaż wcale nie uważam, że umilenie sobie czasu "od czasu do czasu" dobrym winkiem jest czymś złym i grzesznym :P Wszystko jest dla ludzi!


FAKT 3

O tym, że mądre przyrzeczenia kształtują naszą osobowość mogłam się przekonać również w innej sferze życia- czysto duchowej. Otóż, po spowiedzi pierwszokomunijnej podjęłam duże wyzwanie, projekt na całe życie. A brzmiał on mniej więcej tak: "Chcę chodzić na wszystkie Pierwsze Pątki Miesiąca- najlepiej całe życie, o ile pozwoli mi na to zdrowie". Dzisiaj nie jestem pewna co mnie tak natchnęło, ale myślę, że chęć bycia pojednaną z Bogiem w chwili śmierci. To z kolei taka obietnica od TATY! Odprawienie 9 Pierwszych Piątków Miesiąca ma zagwarantować nam to, że w chwili śmierci będziemy z nim pojednani, nie umrzemy w grzechu ciężkim. To dla mnie mega wiadomość- chociaż nie jest ona, z tego co wiem, potwierdzona przez Kościół. Mnie to zupełnie nie przeszkadza. Cudowny sposób na higienę sumienia! Polecam każdemu. Gdyby nie choroba, pewnie do teraz nie przerwałabym tego pięknego "oczyszczającego zabiegu". Naprawdę to lepsze niż SPA. 18 lat uczestniczenia w Pierwszych Piątkach Miesiąca, bez choćby jednej przerwy wyrobiło we mnie niesamowitą tęsknotę za byciem w obustronnie dobrej relacji z TATĄ. Czuję, że muszę wrócić do mojej "tradycji". Tęsknię za nią.

Naprawdę nieraz nie było łatwo! Kombinowanie jak tu wpaść na Pierwszy Piątek jak mam zajęcia na uczelni, jak szykuje się wycieczka klasowa, jak muszę iść na jakieś ważne spotkanie. Jak patrzę na to z perspektywy czasu, to myślę, że Pan naprawdę chciał, tych moich odwiedzin, bo wydarzenia układały się tak, że po prostu udawało mi się przychodzić.

Kiedyś opowiem Wam ile kosztowało mnie nie pójście, pierwszy raz w życiu, na Pierwszy Piątek :)

FAKT 4

Uwielbiałam chodzić na Majówki gdziekolwiek by one nie były. Najbardziej cieszyły mnie te, pod starymi, przydrożnymi kapliczkami. Cudowny klimat! Co prawda mocno zaniżałam średnią wieku :P ale było naprawdę cudnie. Jak ktoś w kategorii wiekowej 20+ chce ze mną reaktywować ten zwyczaj, to ja chętnie!
Majówki były dla mnie zawsze niezwykłe. Nawet zaintrygowały chłopaka, któremu się podobałam. Nie wiem czy chodził ze mną do Kościoła ze względu na nie, czy ze względu na mnie, ale i tak plus dla Niego za poświęcenie.

FAKT 5

Należałam do Róży Różańcowej. Z tym wiąże się pewna historia, ale to może innym razem będzie okazja o niej napisać :) Róża dla młodzieży powstała w naszym Kościele, już nie pamiętam z jakiej okazji. Wiem jedno- musiałam do niej należeć. Zapisałam się od razu. Muszę przyznać, że regularnie chodziłam na wymianę tajemnic, ale bardzo bolało mnie, że oprócz mnie przychodziły jeszcze dwie, może trzy osoby. Niestety z braku zaangażowania innych, rozwiązano ją. Byłam taka niezadowolona i, a nawet wściekła. Miałam ochotę "palnąć w czółko" parę osób, które za przeproszeniem olały sprawę.

FAKT 6

Każdy kato :P ma swoje ulubione modlitwy, wezwania itp. Moją ulubioną modlitwą jest od zawsze KORONKA DO BOŻEGO MIŁOSIERDZIA. Najpierw za jej cudownością przemawiał czas w jakim się ją odmawia- MODLITWA RÓŻAŃCOWA schodzi dłużej. Ja przy MODLITWIE RÓŻAŃCOWEJ notorycznie zasypiałam. KORONKA ( o ile można to tak niekatolicko powiedzieć) jest szybsza i jakoś bardziej mogę się na niej skupić. Uwielbiam ją i uważam, że powinna być rozpowszechniana jak się tylko da! Tyle łask i siły dzięki niej otrzymałam, że naprawdę ciężko policzyć to wszystko. Dzięki niej przetrwałam bardzo trudną ciążę. Dobra, powiem Wam anegdotkę z życia. Mój bobas tak nieziemsko płakał, że wychodziłam z siebie. Była 15. Chciałam odmówić KORONKĘ. Jak?-pomyślałam. Malutka wrzeszczy jakby ją ze skóry obdzierali. Ok, będę złą matką i zamiast ją uspakajać zaczęłam sobie mówić modlitwę na głos. Włączyłam radio, w którym KORONKA była odmawiana. I szok! Mała przestała płakać. Mało tego! Zaczęła się uśmiechać. Cała KORONKA bez choćby jednego piśnięcia. I jak nie kochać tej modlitwy?

To tyle kato-informacji o mnie na dziś.

A jak wyglądało lub wygląda Wasze kato-, bądź nie kato- życie?

Pozdrawiam :)

You May Also Like

0 komentarze

Instagram